
Als je een pijl uit een boog met kracht wil laten vertrekken, dan moet je 'm ook achteruit trekken, en liefst tegen een flinke weerstand aan. Dus dat leek nu ook even het plan met mij.
De chirurgie is achter de rug, en daarbij is op het diepste punt van waar Eugène zat een heel klein laagje tumorweefsel blijven zitten, omdat op dat punt verder snijden te gevaarlijk zou geweest zijn voor meer vitale functies. Om nu te vermijden dat dat laagje zich traag maar gestaag tot Eugène 2.0 kan gaan ontwikkelen, moet daar nu dus nog iets mee gebeuren. In mijn geval: eerst wordt er 30 sessies op bestraald, daarna wachten we een maand en op het einde van die maand wordt er een nieuwe MRI scan genomen om te evalueren wat het effect daarvan is geweest, en daarna krijg ik nog voor een jaar chemotherapie.
Het plan was: bestraling opstarten op 7 juli, om dan af te ronden op 20 augustus. Dan de maand rust, om dan ergens 2e helft van september de chemo te starten.
Het is geen toeval dat ik zeg: het plan wàs. Want daar is dus helaas iets komen tussenfietsen. In de week voor het starten van de radiotherapie werd er nog een controle-MRI scan genomen om te kijken of alles OK was en er veilig kon begonnen worden met de bestralingen. Wat bleek: op het stukje bot van mijn schedel dat tijdens mijn operatie op 27 mei werd weggenomen als 'deur' om Eugène eruit te halen, en dat op het eind van de operatie werd teruggeplaatst, bleek een infectie te zitten. En dat zorgde ervoor dat ik een ongeplande 2e operatie moest ondergaan op... 7 juli, de geplande startdag van de radiotherapie. Dat ging dus niet door.
Ook die operatie is eigenlijk weer vlot verlopen. Op maandag geopereerd, en om de infectie te behandelen werd er behoorlijk zware antibiotica opgestart die ik via infuus kreeg toegediend. Tijdens de operatie werd er een staal genomen van de infectiezone om te kunnen bepalen welk beestje er voor problemen zorgde, en op donderdag kreeg ik het nieuws dat het eigenlijk om een redelijk 'onschuldige' huidbacterie ging, die ook met lichtere en meer gerichte antibiotica te behandelen viel, en dat kon dan net zo goed thuis. Op vrijdag 11 julli mocht ik dus terug naar huis, maar dan bleef uiteraard de vraag openstaan: wat nu met de bestralingen?
Uiteindelijk na overleg tussen de chirurg en de oncologen in UZ Gent, werd beslist om mij toch - met vertragingen - te laten starten met de bestralingen op 31 juli. Aangezien ik elke werkdag moet gaan is vandaag al mijn vijfde sessie, en voorlopig stel ik met plezier vast dat het eigenlijk heel vlot loopt. Zware bijwerkingen blijven uit, ik ben nog steeds moe maar ik kan niet zeggen dat het veel erger is dan voor de bestralingen.
Dus kijk: op dit treintje van radiotherapie zit ik nu tot en met 11 september. Let's do this :)
Reactie plaatsen
Reacties